آرژینین (Arginine) یک آمینواسید نیمه ضروری است. یک فرد سالم بالغ نیاز تغذیه ای خاصی به آرژینین ندارد، ولی در نوزادان، کودکان و در شرایطی که نیاز بدن به آرژینین افزایش می یابد، آرژینین به عنوان آمینواسید ضروری تلقی می شود. منابع غذایی آرژینین شامل غذاهای دریایی، گوشت ها ، آجیل و دانه های روغنی، جوانه غلات، پروتئین تغلیظ شده برنج و پروتئین سویا است. شیر و لبنیات حاوی مقدار کمی آرژینین هستند.
عملکرد آرژینین در بدن:
- پیش ساز نیتریت اکسید (گشاد کننده عروق) و کراتین(منبع انرژی عضلات)
- مشارکت در تولید اوره و سمیت زدایی از آمونیاک در کبد
- تحریک ترشح و آزادسازی هورمون رشد (مؤثر در رشد و تمایز سلولی، افزایش توده عضلانی، افزایش انتقال آمینواسیدها به درون سلول و سوختن چربیها در بدن)
- تولید کلاژن جهت التیام زخم و ترمیم بافتی
- بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن
- تقویت قوای جنسی و افزایش تولید اسپرم
- افزایش جریان گردش خون در بدن و جلوگیری از تجمع لاکتیک اسید
- تنظیم هورمونهای کنترل کننده گلوکز خون و تأخیر در تخلیه سریع گلیکوژن عضلات
توصیه «دکتر توت» به ورزشکاران و بدنسازان تهیۀ کتاب
«رژیم غذایی ویژه بدنسازان» است.
در این کتاب منوهای غذایی و طرز تهیه آن ها بیان شده است.
امیدواریم بدن ایده آل تان را بسازید.
مقدار و زمان مصرف مکمل آرژینین:
- این مکمل به صورت قرص های 500 و 1000 میلی گرمی وجود دارد که با توجه به مقدار نیاز فرد توصیه می شود نیم تا 2 ساعت قبل از تمرین و قبل از خواب مصرف شود.
فواید و کاربردهای مکمل آرژینین:
- جهت افزایش توده و حجم عضلانی
- تسریع زمان ترمیم و بهبود بافتهای آسیب
- بهبود عملکرد قلب و تنظیم فشار خون
- مؤثر در رشد قدی کودکان
- تأخیر در بروز خستگی
نکات مهم در مصرف مکمل آرژینین:
- مصرف این مکمل برای مدت مشخص و با دوز های معمول عوارض جانبی خاصی را ایجاد نمی کند، اما مصرف خیلی زیاد مکمل آرژینین می تواند منجر به اسهال، ضعف و سستی و حالت تهوع شود.
- مصرف طولانی مدت این مکمل می تواند جذب سایر آمینواسیدهای ضروری را مختل کند.
- این دارو برای افرادی که احتمال بروز واکنشهای آلرژیک در آنها زیاد است نباید مصرف شود.
- افرادی که ناراحتی قلبی و یا سابقه مشکلات روحی و روانی دارند باید با پزشک معالجشان برای مصرف مکمل آرژنین مشورت کنند.